тро́х’ёдзісты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тро́х’ёдзісты тро́х’ёдзістая тро́х’ёдзістае тро́х’ёдзістыя
Р. тро́х’ёдзістага тро́х’ёдзістай
тро́х’ёдзістае		 тро́х’ёдзістага тро́х’ёдзістых
Д. тро́х’ёдзістаму тро́х’ёдзістай тро́х’ёдзістаму тро́х’ёдзістым
В. тро́х’ёдзісты (неадуш.)
тро́х’ёдзістага (адуш.)		 тро́х’ёдзістую тро́х’ёдзістае тро́х’ёдзістыя (неадуш.)
тро́х’ёдзістых (адуш.)
Т. тро́х’ёдзістым тро́х’ёдзістай
тро́х’ёдзістаю		 тро́х’ёдзістым тро́х’ёдзістымі
М. тро́х’ёдзістым тро́х’ёдзістай тро́х’ёдзістым тро́х’ёдзістых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)