трохэлеме́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохэлеме́нтны трохэлеме́нтная трохэлеме́нтнае трохэлеме́нтныя
Р. трохэлеме́нтнага трохэлеме́нтнай
трохэлеме́нтнае		 трохэлеме́нтнага трохэлеме́нтных
Д. трохэлеме́нтнаму трохэлеме́нтнай трохэлеме́нтнаму трохэлеме́нтным
В. трохэлеме́нтны (неадуш.)
трохэлеме́нтнага (адуш.)		 трохэлеме́нтную трохэлеме́нтнае трохэлеме́нтныя (неадуш.)
трохэлеме́нтных (адуш.)
Т. трохэлеме́нтным трохэлеме́нтнай
трохэлеме́нтнаю		 трохэлеме́нтным трохэлеме́нтнымі
М. трохэлеме́нтным трохэлеме́нтнай трохэлеме́нтным трохэлеме́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)