трохшлю́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохшлю́бны трохшлю́бная трохшлю́бнае трохшлю́бныя
Р. трохшлю́бнага трохшлю́бнай
трохшлю́бнае		 трохшлю́бнага трохшлю́бных
Д. трохшлю́бнаму трохшлю́бнай трохшлю́бнаму трохшлю́бным
В. трохшлю́бны (неадуш.)
трохшлю́бнага (адуш.)		 трохшлю́бную трохшлю́бнае трохшлю́бныя (неадуш.)
трохшлю́бных (адуш.)
Т. трохшлю́бным трохшлю́бнай
трохшлю́бнаю		 трохшлю́бным трохшлю́бнымі
М. трохшлю́бным трохшлю́бнай трохшлю́бным трохшлю́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)