трохчле́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохчле́нны трохчле́нная трохчле́ннае трохчле́нныя
Р. трохчле́ннага трохчле́ннай
трохчле́ннае
трохчле́ннага трохчле́нных
Д. трохчле́ннаму трохчле́ннай трохчле́ннаму трохчле́нным
В. трохчле́нны (неадуш.)
трохчле́ннага (адуш.)
трохчле́нную трохчле́ннае трохчле́нныя (неадуш.)
трохчле́нных (адуш.)
Т. трохчле́нным трохчле́ннай
трохчле́ннаю
трохчле́нным трохчле́ннымі
М. трохчле́нным трохчле́ннай трохчле́нным трохчле́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)