трохчле́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трохчле́н трохчле́ны
Р. трохчле́на трохчле́наў
Д. трохчле́ну трохчле́нам
В. трохчле́н трохчле́ны
Т. трохчле́нам трохчле́намі
М. трохчле́не трохчле́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)