трохтычы́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохтычы́нкавы трохтычы́нкавая трохтычы́нкавае трохтычы́нкавыя
Р. трохтычы́нкавага трохтычы́нкавай
трохтычы́нкавае		 трохтычы́нкавага трохтычы́нкавых
Д. трохтычы́нкаваму трохтычы́нкавай трохтычы́нкаваму трохтычы́нкавым
В. трохтычы́нкавы (неадуш.)
трохтычы́нкавага (адуш.)		 трохтычы́нкавую трохтычы́нкавае трохтычы́нкавыя (неадуш.)
трохтычы́нкавых (адуш.)
Т. трохтычы́нкавым трохтычы́нкавай
трохтычы́нкаваю		 трохтычы́нкавым трохтычы́нкавымі
М. трохтычы́нкавым трохтычы́нкавай трохтычы́нкавым трохтычы́нкавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)