трохто́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трохто́мнік трохто́мнікі
Р. трохто́мніка трохто́мнікаў
Д. трохто́мніку трохто́мнікам
В. трохто́мнік трохто́мнікі
Т. трохто́мнікам трохто́мнікамі
М. трохто́мніку трохто́мніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)