трохстру́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохстру́нны трохстру́нная трохстру́ннае трохстру́нныя
Р. трохстру́ннага трохстру́ннай
трохстру́ннае
трохстру́ннага трохстру́нных
Д. трохстру́ннаму трохстру́ннай трохстру́ннаму трохстру́нным
В. трохстру́нны (неадуш.)
трохстру́ннага (адуш.)
трохстру́нную трохстру́ннае трохстру́нныя (неадуш.)
трохстру́нных (адуш.)
Т. трохстру́нным трохстру́ннай
трохстру́ннаю
трохстру́нным трохстру́ннымі
М. трохстру́нным трохстру́ннай трохстру́нным трохстру́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)