трохрадко́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трохрадко́ўе трохрадко́ўі
Р. трохрадко́ўя трохрадко́ўяў
Д. трохрадко́ўю трохрадко́ўям
В. трохрадко́ўе трохрадко́ўі
Т. трохрадко́ўем трохрадко́ўямі
М. трохрадко́ўі трохрадко́ўях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)