трохрадко́вік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трохрадко́вік трохрадко́вікі
Р. трохрадко́віка трохрадко́вікаў
Д. трохрадко́віку трохрадко́вікам
В. трохрадко́вік трохрадко́вікі
Т. трохрадко́вікам трохрадко́вікамі
М. трохрадко́віку трохрадко́віках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)