трохпе́рстка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трохпе́рстка трохпе́рсткі
Р. трохпе́рсткі трохпе́рстак
Д. трохпе́рстцы трохпе́рсткам
В. трохпе́рстку трохпе́рстак
Т. трохпе́рсткай
трохпе́рсткаю		 трохпе́рсткамі
М. трохпе́рстцы трохпе́рстках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)