трохма́чтавік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трохма́чтавік трохма́чтавікі
Р. трохма́чтавіка трохма́чтавікаў
Д. трохма́чтавіку трохма́чтавікам
В. трохма́чтавік трохма́чтавікі
Т. трохма́чтавікам трохма́чтавікамі
М. трохма́чтавіку трохма́чтавіках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)