трохко́рпусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохко́рпусны трохко́рпусная трохко́рпуснае трохко́рпусныя
Р. трохко́рпуснага трохко́рпуснай
трохко́рпуснае
трохко́рпуснага трохко́рпусных
Д. трохко́рпуснаму трохко́рпуснай трохко́рпуснаму трохко́рпусным
В. трохко́рпусны (неадуш.)
трохко́рпуснага (адуш.)
трохко́рпусную трохко́рпуснае трохко́рпусныя (неадуш.)
трохко́рпусных (адуш.)
Т. трохко́рпусным трохко́рпуснай
трохко́рпуснаю
трохко́рпусным трохко́рпуснымі
М. трохко́рпусным трохко́рпуснай трохко́рпусным трохко́рпусных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)