трохко́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохко́нны трохко́нная трохко́ннае трохко́нныя
Р. трохко́ннага трохко́ннай
трохко́ннае
трохко́ннага трохко́нных
Д. трохко́ннаму трохко́ннай трохко́ннаму трохко́нным
В. трохко́нны (неадуш.)
трохко́ннага (адуш.)
трохко́нную трохко́ннае трохко́нныя (неадуш.)
трохко́нных (адуш.)
Т. трохко́нным трохко́ннай
трохко́ннаю
трохко́нным трохко́ннымі
М. трохко́нным трохко́ннай трохко́нным трохко́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)