трохзу́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трохзу́бка трохзу́бкі
Р. трохзу́бкі трохзу́бак
Д. трохзу́бцы трохзу́бкам
В. трохзу́бку трохзу́бкі
Т. трохзу́бкай
трохзу́бкаю		 трохзу́бкамі
М. трохзу́бцы трохзу́бках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)