трохзаме́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохзаме́шчаны трохзаме́шчаная трохзаме́шчанае трохзаме́шчаныя
Р. трохзаме́шчанага трохзаме́шчанай
трохзаме́шчанае		 трохзаме́шчанага трохзаме́шчаных
Д. трохзаме́шчанаму трохзаме́шчанай трохзаме́шчанаму трохзаме́шчаным
В. трохзаме́шчаны (неадуш.)
трохзаме́шчанага (адуш.)		 трохзаме́шчаную трохзаме́шчанае трохзаме́шчаныя (неадуш.)
трохзаме́шчаных (адуш.)
Т. трохзаме́шчаным трохзаме́шчанай
трохзаме́шчанаю		 трохзаме́шчаным трохзаме́шчанымі
М. трохзаме́шчаным трохзаме́шчанай трохзаме́шчаным трохзаме́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)