трохгу́чча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| трохгу́чча | трохгуччы | |
| трохгу́чча | трохгуччаў | |
| трохгуччу | трохгуччам | |
| трохгу́чча | трохгуччы | |
| трохгуччам | трохгуччамі | |
| трохгуччы | трохгуччах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)