трохгу́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохгу́чны трохгу́чная трохгу́чнае трохгу́чныя
Р. трохгу́чнага трохгу́чнай
трохгу́чнае		 трохгу́чнага трохгу́чных
Д. трохгу́чнаму трохгу́чнай трохгу́чнаму трохгу́чным
В. трохгу́чны (неадуш.)
трохгу́чнага (адуш.)		 трохгу́чную трохгу́чнае трохгу́чныя (неадуш.)
трохгу́чных (адуш.)
Т. трохгу́чным трохгу́чнай
трохгу́чнаю		 трохгу́чным трохгу́чнымі
М. трохгу́чным трохгу́чнай трохгу́чным трохгу́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)