трохгу́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. трохгу́чнасць
Р. трохгу́чнасці
Д. трохгу́чнасці
В. трохгу́чнасць
Т. трохгу́чнасцю
М. трохгу́чнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)