трохгра́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| трохгра́ннік | трохгра́ннікі | |
| трохгра́нніка | трохгра́ннікаў | |
| трохгра́нніку | трохгра́ннікам | |
| трохгра́ннік | трохгра́ннікі | |
| трохгра́ннікам | трохгра́ннікамі | |
| трохгра́нніку | трохгра́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)