трохвё́рстка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трохвё́рстка трохвё́рсткі
Р. трохвё́рсткі трохвё́рстак
Д. трохвё́рстцы трохвё́рсткам
В. трохвё́рстку трохвё́рсткі
Т. трохвё́рсткай
трохвё́рсткаю		 трохвё́рсткамі
М. трохвё́рстцы трохвё́рстках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)