трохвуго́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| трохвуго́льнік | трохвуго́льнікі | |
| трохвуго́льніка | трохвуго́льнікаў | |
| трохвуго́льніку | трохвуго́льнікам | |
| трохвуго́льнік | трохвуго́льнікі | |
| трохвуго́льнікам | трохвуго́льнікамі | |
| трохвуго́льніку | трохвуго́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)