трохако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохако́нны трохако́нная трохако́ннае трохако́нныя
Р. трохако́ннага трохако́ннай
трохако́ннае
трохако́ннага трохако́нных
Д. трохако́ннаму трохако́ннай трохако́ннаму трохако́нным
В. трохако́нны (неадуш.)
трохако́ннага (адуш.)
трохако́нную трохако́ннае трохако́нныя (неадуш.)
трохако́нных (адуш.)
Т. трохако́нным трохако́ннай
трохако́ннаю
трохако́нным трохако́ннымі
М. трохако́нным трохако́ннай трохако́нным трохако́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)