траўматрапі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
траўматрапі́зм | траўматрапі́змы | |
траўматрапі́зму | траўматрапі́змаў | |
траўматрапі́зму | траўматрапі́змам | |
траўматрапі́зм | траўматрапі́змы | |
траўматрапі́змам | траўматрапі́змамі | |
траўматрапі́зме | траўматрапі́змах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)