траўмава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
траўмава́нне | траўмава́нні | |
траўмава́ння | траўмава́нняў | |
траўмава́нню | траўмава́нням | |
траўмава́нне | траўмава́нні | |
траўмава́ннем | траўмава́ннямі | |
траўмава́нні | траўмава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)