трахану́ць

‘страсянуць, скалануць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. трахану́ траханё́м
2-я ас. трахане́ш траханяце́
3-я ас. трахане́ трахану́ць
Прошлы час
м. трахану́ў трахану́лі
ж. трахану́ла
н. трахану́ла
Загадны лад
2-я ас. трахані́ трахані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час трахану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)