трафарэ́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трафарэ́тчыца трафарэ́тчыцы
Р. трафарэ́тчыцы трафарэ́тчыц
Д. трафарэ́тчыцы трафарэ́тчыцам
В. трафарэ́тчыцу трафарэ́тчыц
Т. трафарэ́тчыцай
трафарэ́тчыцаю		 трафарэ́тчыцамі
М. трафарэ́тчыцы трафарэ́тчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)