траскаце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. траскаце́нне
Р. траскаце́ння
Д. траскаце́нню
В. траскаце́нне
Т. траскаце́ннем
М. траскаце́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)