трапе́знічанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трапе́знічанне
Р. трапе́знічання
Д. трапе́знічанню
В. трапе́знічанне
Т. трапе́знічаннем
М. трапе́знічанні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)