трапе́зніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| трапе́зніца | трапе́зніцы | |
| трапе́зніцы | трапе́зніц | |
| трапе́зніцы | трапе́зніцам | |
| трапе́зніцу | трапе́зніц | |
| трапе́зніцай трапе́зніцаю |
трапе́зніцамі | |
| трапе́зніцы | трапе́зніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)