транс’еўрапе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. транс’еўрапе́йскі транс’еўрапе́йская транс’еўрапе́йскае транс’еўрапе́йскія
Р. транс’еўрапе́йскага транс’еўрапе́йскай
транс’еўрапе́йскае		 транс’еўрапе́йскага транс’еўрапе́йскіх
Д. транс’еўрапе́йскаму транс’еўрапе́йскай транс’еўрапе́йскаму транс’еўрапе́йскім
В. транс’еўрапе́йскі (неадуш.) транс’еўрапе́йскую транс’еўрапе́йскае транс’еўрапе́йскія (неадуш.)
Т. транс’еўрапе́йскім транс’еўрапе́йскай
транс’еўрапе́йскаю		 транс’еўрапе́йскім транс’еўрапе́йскімі
М. транс’еўрапе́йскім транс’еўрапе́йскай транс’еўрапе́йскім транс’еўрапе́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)