трансцэндэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трансцэндэ́нтны трансцэндэ́нтная трансцэндэ́нтнае трансцэндэ́нтныя
Р. трансцэндэ́нтнага трансцэндэ́нтнай
трансцэндэ́нтнае		 трансцэндэ́нтнага трансцэндэ́нтных
Д. трансцэндэ́нтнаму трансцэндэ́нтнай трансцэндэ́нтнаму трансцэндэ́нтным
В. трансцэндэ́нтны (неадуш.)
трансцэндэ́нтнага (адуш.)		 трансцэндэ́нтную трансцэндэ́нтнае трансцэндэ́нтныя (неадуш.)
трансцэндэ́нтных (адуш.)
Т. трансцэндэ́нтным трансцэндэ́нтнай
трансцэндэ́нтнаю		 трансцэндэ́нтным трансцэндэ́нтнымі
М. трансцэндэ́нтным трансцэндэ́нтнай трансцэндэ́нтным трансцэндэ́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)