трансфіні́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трансфіні́тны трансфіні́тная трансфіні́тнае трансфіні́тныя
Р. трансфіні́тнага трансфіні́тнай
трансфіні́тнае		 трансфіні́тнага трансфіні́тных
Д. трансфіні́тнаму трансфіні́тнай трансфіні́тнаму трансфіні́тным
В. трансфіні́тны (неадуш.)
трансфіні́тнага (адуш.)		 трансфіні́тную трансфіні́тнае трансфіні́тныя (неадуш.)
трансфіні́тных (адуш.)
Т. трансфіні́тным трансфіні́тнай
трансфіні́тнаю		 трансфіні́тным трансфіні́тнымі
М. трансфіні́тным трансфіні́тнай трансфіні́тным трансфіні́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)