трансмута́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трансмута́цыя трансмута́цыі
Р. трансмута́цыі трансмута́цый
Д. трансмута́цыі трансмута́цыям
В. трансмута́цыю трансмута́цыі
Т. трансмута́цыяй
трансмута́цыяю		 трансмута́цыямі
М. трансмута́цыі трансмута́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)