транзі́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| транзі́тніца | транзі́тніцы | |
| транзі́тніцы | транзі́тніц | |
| транзі́тніцы | транзі́тніцам | |
| транзі́тніцу | транзі́тніц | |
| транзі́тніцай транзі́тніцаю |
транзі́тніцамі | |
| транзі́тніцы | транзі́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)