транжы́ранне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| транжы́ранне | |
| транжы́рання | |
| транжы́ранню | |
| транжы́ранне | |
| транжы́раннем | |
| транжы́ранні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)