трактарабудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
трактарабудаўні́к | трактарабудаўнікі́ | |
трактарабудаўніка́ | трактарабудаўніко́ў | |
трактарабудаўніку́ | трактарабудаўніка́м | |
трактарабудаўніка́ | трактарабудаўніко́ў | |
трактарабудаўніко́м | трактарабудаўніка́мі | |
трактарабудаўніку́ | трактарабудаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)