трайні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трайні́к трайнікі́
Р. трайніка́ трайніко́ў
Д. трайніку́ трайніка́м
В. трайні́к трайнікі́
Т. трайніко́м трайніка́мі
М. трайніку́ трайніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)