традыцы́йна-ўрачы́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. традыцы́йна-ўрачы́сты традыцы́йна-ўрачы́стая традыцы́йна-ўрачы́стае традыцы́йна-ўрачы́стыя
Р. традыцы́йна-ўрачы́стага традыцы́йна-ўрачы́стай
традыцы́йна-ўрачы́стае		 традыцы́йна-ўрачы́стага традыцы́йна-ўрачы́стых
Д. традыцы́йна-ўрачы́стаму традыцы́йна-ўрачы́стай традыцы́йна-ўрачы́стаму традыцы́йна-ўрачы́стым
В. традыцы́йна-ўрачы́сты (неадуш.)
традыцы́йна-ўрачы́стага (адуш.)		 традыцы́йна-ўрачы́стую традыцы́йна-ўрачы́стае традыцы́йна-ўрачы́стыя (неадуш.)
традыцы́йна-ўрачы́стых (адуш.)
Т. традыцы́йна-ўрачы́стым традыцы́йна-ўрачы́стай
традыцы́йна-ўрачы́стаю		 традыцы́йна-ўрачы́стым традыцы́йна-ўрачы́стымі
М. традыцы́йна-ўрачы́стым традыцы́йна-ўрачы́стай традыцы́йна-ўрачы́стым традыцы́йна-ўрачы́стых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)