травасе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| травасе́янне | |
| травасе́яння | |
| травасе́янню | |
| травасе́янне | |
| травасе́яннем | |
| травасе́янні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)