то́ўпіць
‘змяшчаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| то́ўплю | то́ўпім | |
| то́ўпіш | то́ўпіце | |
| то́ўпіць | то́ўпяць | |
| Прошлы час | ||
| то́ўпіў | то́ўпілі | |
| то́ўпіла | ||
| то́ўпіла | ||
| Загадны лад | ||
| то́ўпі | то́ўпіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| то́ўпячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)