то́рмаз

‘тармажэнне; перашкода’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. то́рмаз
Р. то́рмазу
Д. то́рмазу
В. то́рмаз
Т. то́рмазам
М. то́рмазе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)