то́рбачнік

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. то́рбачнік
Р. то́рбачніку
Д. то́рбачніку
В. то́рбачнік
Т. то́рбачнікам
М. то́рбачніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)