то́рбачнік

‘бедны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. то́рбачнік то́рбачнікі
Р. то́рбачніка то́рбачнікаў
Д. то́рбачніку то́рбачнікам
В. то́рбачніка то́рбачнікаў
Т. то́рбачнікам то́рбачнікамі
М. то́рбачніку то́рбачніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)