то́пленнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
то́пленнік | то́пленнікі | |
то́пленніка | то́пленнікаў | |
то́пленніку | то́пленнікам | |
то́пленніка | то́пленнікаў | |
то́пленнікам | то́пленнікамі | |
то́пленніку | то́пленніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)