то́паль
‘дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
то́паль | то́палі | |
то́паля | то́паляў | |
то́палю | то́палям | |
то́паль | то́палі | |
то́палем | то́палямі | |
то́палі | то́палях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)