тонкасуко́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тонкасуко́нны тонкасуко́нная тонкасуко́ннае тонкасуко́нныя
Р. тонкасуко́ннага тонкасуко́ннай
тонкасуко́ннае
тонкасуко́ннага тонкасуко́нных
Д. тонкасуко́ннаму тонкасуко́ннай тонкасуко́ннаму тонкасуко́нным
В. тонкасуко́нны (неадуш.)
тонкасуко́ннага (адуш.)
тонкасуко́нную тонкасуко́ннае тонкасуко́нныя (неадуш.)
тонкасуко́нных (адуш.)
Т. тонкасуко́нным тонкасуко́ннай
тонкасуко́ннаю
тонкасуко́нным тонкасуко́ннымі
М. тонкасуко́нным тонкасуко́ннай тонкасуко́нным тонкасуко́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)