токавярчу́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| токавярчу́н | токаверчуны́ | |
| токаверчуна́ | токаверчуно́ў | |
| токаверчуну́ | токаверчуна́м | |
| токавярчу́н | токаверчуны́ | |
| токаверчуно́м | токаверчуна́мі | |
| токаверчуне́ | токаверчуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)