токавярчу́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. токавярчу́н токаверчуны́
Р. токаверчуна́ токаверчуно́ў
Д. токаверчуну́ токаверчуна́м
В. токавярчу́н токаверчуны́
Т. токаверчуно́м токаверчуна́мі
М. токаверчуне́ токаверчуна́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)