тлумача́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тлумача́льніца тлумача́льніцы
Р. тлумача́льніцы тлумача́льніц
Д. тлумача́льніцы тлумача́льніцам
В. тлумача́льніцу тлумача́льніц
Т. тлумача́льніцай
тлумача́льніцаю		 тлумача́льніцамі
М. тлумача́льніцы тлумача́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)