тлумача́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тлумача́льнік тлумача́льнікі
Р. тлумача́льніка тлумача́льнікаў
Д. тлумача́льніку тлумача́льнікам
В. тлумача́льніка тлумача́льнікаў
Т. тлумача́льнікам тлумача́льнікамі
М. тлумача́льніку тлумача́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)